Opór przed tym CO JEST JAKIE JEST – to przeszkadzający stan, który powoduje, że nie potrafimy iść dalej. Emocje nie mają możliwości zamanifestować się – być zauważone i uznane.
Jeśli jesteśmy uważni i uczymy się akceptacji tego, co jest – dużo łatwiej potrafimy wrócić do pierwotnego stanu radości i spokoju. Zauważając swoją frustrację/złość/smutek/niechęć/lęk – cokolwiek co jest dla Ciebie trudne – jesteś ŚWIADOMA tego czego doświadczasz. Możesz zapytać siebie – jaką informację niosą te emocje dla Ciebie. Być może nie zostały zaspokojone jakieś istotne dla Ciebie potrzeby? Może warto świadomie zadbać o siebie i którąś z tych potrzeb? Może ktoś przekroczył ważną dla Ciebie granicę i czujesz złość, która jest wyrazem niezgody na takie zachowanie? Możesz wówczas podjąć świadomie decyzję czy zgadzasz się na takie traktowanie – pamiętaj, że masz prawo decydować kto jest w Twoim życiu obecny i na jakich zasadach.
Bądź świadoma czego doświadczasz
Dawanie świadomości – czyli po prostu ZAUWAŻANIE i pozwalanie na bycie tym emocjom obecnym w Twoim ciele, które napływają – to nie jest akt braku kontroli nad swoim życiem. Wręcz przeciwnie. Często wiele osób postrzega DOŚWIADCZANIE EMOCJI trudnych/nieprzyjemnych jako akt słabości. To absurdalna interpretacja. Każdy żywy człowiek doświadcza całej gamy różnych emocji od czasu do czasu. One nas nie definiują – są jedynie INFORMACJĄ dla nas ważną. Pokazują nam o co powinniśmy się zatroszczyć w swoim życiu. Chodzi o to, żeby przed nimi nie uciekać – nie wypierać, nie zamrażać, nie stawiać oporu – bo te akty przynoszą nam odwrotny skutek. Udajemy, że czegoś nie ma – przez co CIERPIMY o wiele mocniej – stawiając opór. Wówczas czujemy lęk przed niechcianymi emocjami albo pomieszanie… I nie uczymy się niczego o sobie.
Jeśli świadomie akceptujemy to, że emocje są naturalną częścią życia – i uczymy się je rozpoznawać (polecam trening uważności – mindfulness) to dużo łatwiej jest nam odpowiadać sobie szczerze na pytanie – „Jak się teraz mam? Czego potrzebuję?”.
Taka świadomość i otwarte odpowiadanie sobie na te pytania – pozwala nam troszczyć się lepiej o własne życie. Nie doprowadzać się do skrajności – gdy „nagle”, niespodziewanie dla otoczenia wybuchamy niczym bomba… której tykania wcześniej nie zauważyliśmy – bo nie znamy siebie, swojego ciała i sygnałów z niego płynących.
Co jeszcze bardzo ważne – pozwalanie sobie na odczuwanie nieprzyjemnych emocji – absolutnie nie oznacza ich wzmacniania, kumulowania, eskalowania. To uznanie, danie uwagi danej emocji – pozwala jest po chwili odpłynąć… a gdzieś pod powierzchnią nawet najbardziej nieprzyjemnych emocji – możesz zbudować w sobie wspierający, wzmacniający i głęboki spokój – który wiąże się z wypracowanym przez Ciebie sposobem życia, pozytywną percepcją rzeczywistości, odbierania wszystkiego co pojawia się w życiu – jak lekcji, która pozwoli Ci dalej wzrastać.
Taka postawa wymaga wzięcia pełni odpowiedzialności za siebie, swoje MYŚLI, a w konsekwencji także i EMOCJE oraz REAKCJE. Wymaga bycia odważnym, bo nie zawsze będzie Ci łatwo uznać, że dane doświadczenie (które jest w Twojej interpretacji trudne) to coś wartościowego. Ale taka postawa sprawia, że ZYSKUJESZ WOLNOŚĆ, która jest w Tobie. Wolność umysłu, nad którym kontrolę zaczynasz mieć Ty, nikt inny.
Pytaj siebie samą – jak się masz?
Zatem następnym razem, gdy pojawi się w Tobie jakaś trudna emocja – zauważ ją i poczuj. Zobacz jak to jest czuć tę emocję w ciele. Zaobserwuj oddech i to jak się zmienił pod jej wpływem. A później zadaj sobie z łagodnością pytanie „Jak się mam?”… „Co ta emocja mi komunikuje?”. Kiedy czujesz np. zazdrość – zapytaj siebie jaki sposób myślenia za tym stoi…? Może pora popracować nad zmianą niezdrowych dla Ciebie przekonań?
Podsumowując. Uświadomienie sobie swoich emocji (zauważenie ich bez wypierania) i pozwolenie sobie, żeby w pełni je odczuć w ciele – to punkt wyjścia. Później warto sprawdzić – zapytać siebie i zdobyć się na refleksję – co dana emocja mi komunikuje. Jakie myśli (przekonania, schematy myślenia) za nią stoją – może mi nie służą i chcę je zmienić (samodzielnie lub korzystając ze wsparcia terapeuty/coacha/mentora). Następnie możesz świadomie zdecydować jak ZAREAGUJESZ.
Jeśli odczuwasz na przykład złość – może będziesz chciała świadomie pójść wybiegać tę emocję – żeby pozbyć się napięcia w ciele. Jeśli towarzyszy Ci niepokój i nie możesz zasnąć – być może będziesz chciała skorzystać z medytacji, która przyniesie wytchnienie. Ważne jest jednak, żeby od emocji nie uciekać – tylko dać im uwagę, pozwolić sobie je poczuć, a następnie decydować co robić dalej.
Jak radzić sobie z napięciem, stresem?
Świadomość emocji – to ważna kwestia, ale sama świadomość nie jest jeszcze odpowiedzią na to jak np. radzić sobie z silnym napięciem, stresem, lękiem?
Bardzo pomocne jest świadome oddychanie. Często jest tak, że stawiając opór – jeśli nie chcemy czegoś czuć – wstrzymujemy oddech. Robimy to nieświadomie. Takie zachowanie odcina nas od odczuwania emocji w ciele. Z kolei zamrożenie emocji – przejawia się między innymi poprzez sztywność ciała. Ciało daje nam sygnał, że coś jest nie tak – że nie czuje się dobrze w danej sytuacji, która nie jest dla niego komfortowa. Jeżeli często tłumisz emocje, odcinasz się od nich, udajesz, że ich nie ma – wówczas ciało staje się napięte (znasz uczucie sztywności barków?).
Jeśli uczymy się oddychać w sposób świadomy – pozwalamy sobie przeżywać i być obecnym w tym, co jest – czujemy nasze emocje. One z kolei spełniając swoją rolę – dając nam informację (np. o tym czy spełniamy nasze potrzeby/czy nasze granice są respektowane/czy nasze przekonania są dla nas zdrowe) – integrują się i przepływają.
Ćwiczenie dla Ciebie:
Przez najbliższe kilka dni – umówmy się na minimum 10 dni, żebyś w ogóle zobaczyła jak to jest być uważną na siebie ? – zatrzymaj się CODZIENNIE minimum dwa razy i przez kilka minut wykonuj poniższe aktywności:
1) Zatrzymaj się i zwróć uwagę na to, co przed chwilą MYŚLAŁAŚ, jakie myśli przepływają przez Twoją głowę w tej chwili. Jeśli masz ochotę załóż dziennik i notuj te myśli.
Sprawdź jakie to myśli – czy wspierają Ciebie i Twoją moc, czy sprawiają, że ciągniesz sama siebie w dół? Co myślisz na swój temat i jak to na Ciebie wpływa?
2) Zauważ jak czuje się w momencie zatrzymania Twoje ciało. Możesz zadać sobie pytanie „Jak się mam?” CO CZUJESZ FIZYCZNIE w ciele? Sprawdź doznania płynące z ciała takie jak np. napięcie, rozluźnienie, pulsowanie, mrowienie, ból, ciepło, zimno etc.
3) Sprawdź jakie emocje są w Tobie żywe? Czego w tej chwili doświadczasz? Postaraj się je nazwać np. szczęście, wdzięczność, miłość, radość, wstyd, złość, smutek, niepokój, wstręt, podekscytowanie?
Po co to robić? Z czasem zdasz sobie sprawę, że ZMIANA w Tobie, w Twojej percepcji (sposobie patrzenia na życie) zaczyna się od wzrostu Twojej SAMOŚWIADOMOŚCI. Od zauważenia, poczucia, bycia w tym co jest.
Jeśli masz ochotę przyjrzeć się temu, czego doświadczasz (i nauczyć się czerpać z tych informacji, żeby żyć pełniej, radośniej, świadomiej) to zapraszam Cię do udziału w warsztacie we Wrocławiu. Podczas warsztatu „Przystanek Harmonia” będziemy uczyć się słuchać swojego ciała, świadomie i z łagodnością dawać sobie więcej wsparcia, oddychać, medytować i praktykować elementy qi-gong. Ostatnie wolne miejsca można rezerwować korzystając z linka: TUTAJ.
Fot. Unsplash
Chcesz być na bieżąco i czerpać wiedzę i inspirację z tego miejsca?
♥ Zapisz się na bezpłatne LISTY OD SERCA i odbierz w prezencie FRAGMENT książki „Zdrowa Nadzieja” TUTAJ
♥ Dołącz do niezwykłej, pełnej wsparcia i INSPIRACJI grupy na FB – TUTAJ oraz na fp – TUTAJ
♥ ♥ ♥
Słyszałeś o dającej NADZIEJĘ na przejście przez KRYZYS książce? O książce, która pomaga uporać się z ograniczającymi przekonaniami, dodaje odwagi do życia NA WŁASNYCH ZASADACH, wskazuje sposoby na codzienną UWAŻNOŚĆ i uczy jak cieszyć się z małych rzeczy? Jestem autorką tej książki, a jej tytuł to „Zdrowa Nadzieja” 🙂 Mój proces dochodzenia do zdrowia był przełomem w życiu i sposobie patrzenia na świat. Zrozumiałam, że bez względu na okoliczności SZCZĘŚCIE jest decyzją. Chcesz się dowiedzieć więcej? Zajrzyj TUTAJ
♥ ♥ ♥
